AAN EENE YEIENDXN 113 Ey sietdaer qnam de lust myn dertel hert beroeren Om eenig vreemd bedryf in haesten uyt te voeren lek dachtde ridder C a t sde vriend van myn gemoed, Sal van my syn gevolgd in wat myn penne doet. Ick hebbe langen tydick hebbe vele jaren Met versen omgegaen, met dichten omgevaren, M&er des al niet te min iek had my noyt bestaen Gelyck myn weerden Cats de citer- aen te slaen. Waertoe een langh verhael? Ick wou niet ledig blyven Om even metterhaest in synen trant te schryven; Want (docht myn dom gemoed) wanneer men't wel besiet Te volgen Catsens trant is doch soo konstig niet. Maer lacyals myn hert en al myn domme sinnen Haer stelden tot het werk, om't vers te gaen beginnen, Soo was het byster plomp of uyttermate plat Soo was 't maer schrale wind, of ick en weet niet wat. Nu sit ick in de fuycknu syn 't verboste saecken Oock voor een deftig man, hier uyt te mogen raecken Ick wil dan weerde siel (ey neemt het jonstig aen) Myn wenschmyn herten wenschin 't kort u doen (verstaen. Sietvan uw levenstyd syn vier en vyftig jaren Gelyck een dunne damp in haesten wech gevaren Maer cfter des nogtans gy mist uw spruyten niet Soo datj' oock even zelfs uw kinders kindren siet. Ick danck op heden God met al die weerde panden En bidde dat syn gunstals met de volle handen U schencke van den tyd nog vry al meerder scliats Tot datj' oock ouder syt dan zelfs de brave Cats. Hoort soo nogmeenigh jaer omtrent de Haegsche klingen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland jaarboekje | 1852 | | pagina 181