248
HAItDERSZANG.
Dus blaettenen de stier zoo vroeg my steurde in t slaep*
En 7 kalfden uur lieten loeide door de Stal
Ik vreesde wel, maar niet voor zulk een ongeval.
Nu schreit het al met myde kruiden tevens schreyen
En schuddendaer men 't ziethun tranen op de weien
E)e beek stort tranenduin en dalen galmen weer
En zelfmyn boom uit rouw stort al zyn pruimen neer.
Hoe wil dit Damons harte ontstellenen hem knagen
0 Da/nis, wantgy waertzyn liefde en welbehagen
Die groote harderzoo van 7 Godendom bemint
En woutheerdie dit land aen zyne wetten bint,
Zal op een hooger toon uw deugd en wysheit zingen.
Dan zal de kudde zich van hupplen niet bedwingen.
Dan wil de nachtegaeldie nu een routoon slaet
Het orgel van zyn keel doen klinken naer zyn maet.
Nu staet de kudde stomde zwaen die pleeg te bruizen
1 oor stroom, begint van druk zyn pluimen uit te pluizen.
De zeevlam neemt den boom zyn bloessem en sieraet
De noordewind verzengt de Roos de hagel slaet
liet koorn, Uwe doot al onze vreugd ter neder.
De blyde Lentezon verpoost het Winterweder
Het Herfst Saisoen deelt milt de vrught des Somers uit.
Maer och wanneer de doot ons eenmael d' oogen sluit,
.Komt niemant weer. Vertrouw op deugt en Eedle gaven
Jlii bloeyende ouder dom. Zie Dafnis is begraven.
Dus zongen Egon en Dameet by beurteom stryt.
Wanneer de Zomer allenks aan 7 daelenhun den tyt
Besnoeideen riet het vee den beemden in te jagen
Om 's avonds Dafnis dood geruster te beklagen.
