•2 64 ZEEUWSCHE DUIN VREUGD Dan werd er fiks gedronken En dapper rondgekust, En weer op nieuw geschonken Maar altoos welgemutst. Ja! in die ruime dagen, Toen hield men bruiloftsfeest, Maar nu nu kan men vragen „Waar is die tijd geweest?" Toen haalde men een zweetje Door 't rollen in het zand En Damon droeg Eileetje In 't water langs het strand En 'savonds als een haantje, Nog in den Haneweg, Gedanst in 't lichte maantje Was dat niet prettig, zeg? Thans is die vreugd vervlogen De jonggetrouwde liên Gaan spoedig uit onze oogen Naar vreemde landen zien. De duinen zijn vergeten, De Haneweg is stom O tijd van lekker eten Och kwam je maar weerom

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland jaarboekje | 1852 | | pagina 336