IN HET EILAND THOLEN.
37
den geduld, bleven ze nogtans niet altijd verschoond
van de treurige uitwerkselen van blinden en onchris-
telijken godsdienstijverderzulken, die niet wisten van
hoedanigen geest zij waren.
Ook in het eiland Tholen leefden in 't begin der
17de eeuw eenige dezer Doopsgezinden, liier en daar
verstrooid op de onderscheidene dorpen. Welligt oefen
den zij eerst in stilte hunne godsdienst uitin hunne
eigene woningen; doch, toen derzelver aantal allengs
vermeerderde, zal men in nadere verbindtenis met
elkander getreden zijn en schikkingen hebben ge
maakt om op eene bepaalde plaats bijeen te komen en
gemeenschappelijk God te dienenovereenkomstig
liunne geloofsbelijdenis. Althans in 1633 schijnen zij
voor het eerst met dergelijke godsdienstige zamenkom-
stenin gemeld eilandeen' aanvang genomen te heb
ben en wel te St. Maartensdijk omdat aldaar de mees
ten en voornaamsten hunner zich met der woon hadden
neêrgezetof welligtomdat deze plaats als meer in
het midden des' eilands gelegenhet gemakkelijkst kon
bezocht worden door hendie op de omliggende dor
pen woonden. Zij vergaderden echter niet eiken zon
dag maar nu en dan slechtsen werden daarvan
vooraf verwittigd. Tot voorganger in hunne bijeen
komsten hadden zij eenen vermaner, en het schijnt
dat zij onder 's hands van de hooge overheid vergun
ning hadden bekomenter stille en vreedzame uitoe
fening hunner godsdienst. Het kon evenwel niet an
ders of deze bijeenkomstenhoe stil ook gehouden
moesten weldra bekend worden. Ook de kerkeraad
