MIDDELBURGS GESCHIEDENIS.
149
vorige feestvreugde, liever dit tooneel van droefenis.
Wij zullen den arbeidzamen graaf niet storen in zijne
ambtsbezigheden, hem evenmin volgen op zijne in
spectie der dijken rondom Walcheren, waarbij hij reeds
genoeg heeft aan het gezelschap der gedeputeerden van
den landewant alsdan gingen wij liever met hem
aanzitten aan den maaltijd, waarop Anna van
Bourgondienvrouwe van Ravesteyn, hem
op Zubburch onthaaldeen kennis maken met de
geurige spijzen dier weelderige tijden en de niet min
der fijne wijnen, welke, met eene milde hand geschon
ken de bokalen deden fonkelenhet is beter ons
te overtuigen hoe de bloem der middelburgsche be
volking de schutterij van den edelen handboog
haren vorst wist te eerentoen hij zich zonder
vorstelijken stoet als burger in haar midden zou
begeven.
Te dien tijd waren de schutters van den edelen
handboogonder patronaat van den Heiligen Sebas-
tiaanzeer in bloeizij hadden hun hof tusschen de
St. Geerts- en Gortstraten-poortenter plaatse waar
nu de haven of gracht loopt, alwaar al de goederen
gelegen waren der St. Jansheeren van de duitsche
ordemakende hun gebouw hiervan ook een deel uit.
De geschiedenis heeft ons geleerd, dat het een der
schoonste hoven was welke ooit eene schutterij in
Middelburg gehad heeft en algemeen betreurde men
het, dat in 1541, bij de doorgraving der haven tot
