242 TWEE ZEEUWEN IN ORANJE. 2. JOHAN DE RNUYT EN DE DEER VAN VALKENBURG. Prins Maurits beoogde met de aanstelling van zijnen neef Emanuel van Portugal tot zijnen ste dehouder over Oranje hot tweeledig doel, om, zonder genoodzaakt te zijn tot gewelddadige middelen zijne toevlugt te nemen, den onbruikbaren Croeser te verwijderen en zich des te sterker te verzekeren van de liefdetrouw en gehechtheid zijner onderdanenals die zouden geregeerd worden door eenen zijner naaste bloedverwantenboven al de vorige gouverneurs hoog verheven in aanzienrang en geboorte. Maar het was een groote staatkundige misslag, aan iemand, als den heer vanValkenburg, een zóó gewigtig aandeel in het bestuur over een ver afgelegen land toe te ver trouwen Emanuel van Portugal„phantosme pour contenter en illusion ceuxqui avoient crié a la subrogation d'un gouverneur catholique après le depart de Croeser 42)" behield het gezag, Val kenburg kreeg de magt. En dit geschiedde met voorkennis van Maurits, die, overtuigd van de weinige geschiktheid van zijnen neef, zoo wegens jeugdals gebrek aan ervaringde uitoefening van het bewind aan Valkenburg, als diens eersten mi nister grootendeels overliet. Dezein de school der wapenen gevormd, was meer geneigd de harts- togten in te willigendie hem' het woelige ooi*logs- veld deden herinnerendoch de rust van Oranje deden vergetendan gehoor te geven aan de deugdendie

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland jaarboekje | 1853 | | pagina 308