TWEE ZEEUWEN IN ORANJE.
door, waar de kern zijner troepen reeds gelukkig is
binnengekomen en op verschillende plaatsen verde-
digenderwijze handgemeen is met de soldatendie
naars en aanhangers van Valkenburg. Mimet en
Itier vegen met moeite de straten schoon, den bur
gers toeroependeleve de prins dood aan den verra
der! en omsingelen met hunne manschappen het huis
van den griffier de la Pise, waar Valkenburg
de wijk had genomen en zich tot eenen hardnekkigen
weerstand gereed maaktein de hoop van weldra door
die van het kasteel te zullen ontzet worden. Doch
deze hoop wordt verijdeld door de gepaste voorzor
gen van de Knuyt, die de kompagnie van kapitein
Gouay doet post vatten in de naauwe steeg, waarin
de bergweg uitlooptmet den uitdrukkelijken last
van niemand door te laten en allendie van het kas
teel mogten komenden pas af te snijden. De sol
daten dringen het huis binnen en bereiken de boven
zaal, waar Valkenburg met zijnen stalmeester en
zijnen kamerdienaar zich zoo goed mogelijk heeft ver
schanst en bereid is, iederen voet gronds ten koste
van zijn bloed aan zijne aanvallers te betwisten.
Itier schreeuwt hem toe, zich over te geven, dat
hem geen kwaad zal geschieden, dat alle weêrstand
nutteloos is. Maar hij blijft doof voor zijne verma
ningen en rekent op de steeds naderende hulp der
zijnen. Want het geschut van den burg dondert
reeds over de stad, de alarmklok wordt geluid, de
burgers zijn in het geweer. Doch liefde voor den
prinshaat tegen den trotschen gouverneur heeft dc
