boek over Veere worde gesproken over:
„De spatieuze. oude toren aan de zuidzijde
van de haven, waarin gehuisvest de voor
namen stadsherberghe „Den Thoren" met
kommodieuze en logeabele vertrekken".
Het jaartal 1738 op de bogen bij de
entree is vrij misleidend. Het betreft hier
het jaar, waarin de voorgevel en de stenen
trap werden vernieuwd. Slechts zeer kort
geleden werd ontdekt dat zowel bij de toe
gangsdeur als in enkele treden van de
stenen trap het monogram van de restau
rateur uit 1738 staat gegrift.
Fier en trots heeft de Campveerse Toren
de eeuwen, waarin vele oorlogen, getrot
seerd. In vroeger tijden, toen Veere nog
ruim 8.000 inwoners telde, stond ze daar
als voorbode van deze rijke handelsstad,
waarvan de „Scottisch trad" oyer een groot
deel van de wereld bekend was.
De eerste oorlog, die over Veere heeft
gewoed waren hoogstwaarschijnlijk „De
Hoeksche en Kabeljauwsche Twisten". In
1348 schonk Wolfert van Borsele, één der
heren van Veere tot wie de toren behoorde,
alle kosten voor bemuring rondom de stad.
Hij deed dit uit een oogpunt van vr'ligheid
om zo goed mogelijk beschermd zijn
tegen de vijanden in Sluis. Die kosten van
bemuring beliepen een bedrag van 200
groot (een was 6,
Tijdens de huldiging van Adolf van Bour-
gondië werd toestemming verleend tot ver
huring van de geleyten. Dit zijn de gemet
selde bogen in de stadszeemuur, waarop
de galerijen rusten. Deze galerijen mochten
gebruikt worden voor winkelneringen.
Uit het wapen van Veere blijkt nog dat
er vroeger twee torens zijn geweest. Het
toont een Koggeschuit met twee Zuilen
of Torens. De andere zuil was de Noord
toren of Buskruittoren, die in 1630 in zee
is weggezakt. In dit gebouw mocht geen
nering worden gedreven, in de Campveerse
Toren wel. In tijden van oorlog moest het
licht om acht uur 's avonds gedoofd worden,
in tijd van vrede om tien uur.
Campveerse Toren Het café helemaal boven.
Het restaurant van de Campveerse Toren.