29
ien winning. Wij hebben ons den Goden gewijddie den
er~ meineed straffen. Dat >vij op hunnen heiligen heuvel
'iet als mannen sterven, opdat niet Nastronds slangen ons
dig hart van een scheuren en Huergelmirs adderen aau
dg' onzen lever knagen «Wij zullen in den dood niet
jen gescheiden worden zeide Dbrfe «vaartweltot dat
ied de Asen ons oproepen. Zij beklom den heuvel en ver-
de. sterkte het vuur op den altaarterwijl de mannen zich
eg- in het rond, op de helling des heuvels schaarden. Al
er- spoedig drongen de Christenen door het hout te voor-
en, schijn. liet schouwspeldat die heuvel op dat oogenblik
.en opleverde deed hen onwillekeurig stilstaanToen echter
er- een Priester uitriepZiet gij dan niethoe die daar
:oo boven den Duivel oproept? haast u, op dat zij valle
>or eer hij haar hooren kan! drongen zij met ontembaar
ie, geweld voorwaartsofschoon elke stap op den berg met
ht, bloed gekocht moest worden. Met vreesselijke gebaren
bij en onder het zingen van doodsliederen ging intussclien
n Dükfe den altaar rond, van welkende vlammen al hooger
n, en hooger oprezen. Eindelijk toen de Christenen bijna
ok den top hadden bereikten zij zag,dat ook haar broe-
ht der vielslaakte zij eenen raauwen kreetzwaaide het
blinkend lemmer door de vlammen drukte het zich
fe daarna in de borstvong eenig bloed in hare hand
m sprengde dit opwaarts naar den licmelen zonk voorover
en in de vlammen neder
ie Zoo was dus de zege behaald want van de Decnen
r- die den buit meester waren en van de vlngtelingen, die