51 Meester den jonghelinck af doen roepen om te komen «eten; maer hoe men riep, en hoemen sochtmen en vant den jonghelinck nietnoch men en hoorder noyt af waor hy vervaren was. Die Meester siende nae 't Tafereelken hoe nae dattet ghemaeckt wasvant «dat al perfectolyckcn volmaeckt, ghelykt op den dach van huyden in die Polder staetwacr af die Meester «met alle syn huysghesinne seer verwondert was. Soo «is 't ghebeurt dat dese persoone die 't Tafereelken ten huyso Tan den Schilder ghebracht liadde, is komen vraeghen nae dit Tafereelken, of gheschildert en «ghemaeckt sou moghcn wesen. So heeft die Schilder «desen persoon al Yertoghen gelyckt ghebeurt was. Ende ghemercfct dat die Schilder dacr ghenen Ion «afghegeven en hadde so en wilde hy daer oock niet «af hebben, meynende dalter deur die gheherghcnisse. «Gods gheschildert was, ende by miraculen volbrocht. Ende die Schilder heeft dien persoon dat Tafercelken «ghelevert, 'twelcke metgrooter eeren ende reverentien «in de Rercke van den Polder ghebrocht wordt.» Reijgersberg Ckronijk van Zeeland D. II, Cap. 22. (D. II, Bladz. 147 der uiig. van Boxhor».

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuwsche Volks-Almanak / Nehalennia | 1842 | | pagina 169