den slag bij Dreiix gevlugt was. flat bij zich zei ren het
leven onwaardig keurde, en zich dood hongerde. En
Diodouus, Chronus van Jassus, een Socratisch wijs
geer, schaamde zich zóó zeer, dat hij de vragen, die
Stiifo hein voorstelde, niet kou beantwoorden dat hij
het bestierf.
Hoezeer ware het te wenschen.dat dit gebrek alleen
verkeerde omtrent onschuldige voorwerpen! Maar er
zijn er, helaas! die, lot een' hooger' stand in de maat
schappij opgevoerd, dan waartoe hunne geboorte hen
scheen te bestemmen, zich schamen over hunne deugd
zame ouders, die op een' lager trap van aanzien staan,
en die, door hoogmoed verblind, geloof weigeren aan
de waarheid der spreuk: «dal de zegening des Vaders
de huizen der kiuderen onderstut, maar dat de ver-
achting der Moeder derzelvor fondamenten ontwortelt.»
.Fa, wat meer is, men vindt er, die zich schamen te
belijden, dat zij eerbied hebben voor het volmaaktste
Wezeu.cn die liever, uit valsche schaamtede verblijven
der losbandigheid en zedeloosheid zouden binnentreden
dan den voet te zetten in de tempels, aan Gods dieust
gewijd,uit vrecs.dat men hen aanzie voornauuwgezetlen,
en daardoor eene gezindheid en opvoeding te verraden
weinig voegende aan den man naar do wereld, en go-
heel ongeschikt, om in dezelve die schitterende rol te
spelen, welke het eenig doelwit is van hun rusteloos
streven.
