Tussen ringen en touwen
Tekening door L.C.J. Goldschmitz-Wielinga van het insigne
van de bedevaartskapel gewijd aan O.L. Vrouw ter Potterie in Brugge,
gevonden in Middelburg in 1992.
Eind jaren tachtig assisteerden enkele leden van de Archeologische
Werkgemeenschap voor Nederland (AWN), afdeling Zeeland bij
opgravingen. Het Provinciaal Depot voor Bodemvondsten (PDB)
was in Middelburg aan de Balans gevestigd, in het voormalige
Commerciehuis van de Middelburgsche Commercie Compagnie,
berucht om de slavenhandel. Het oude gebouw was tot de nok gevuld
met dozen, werkruimte was er nauwelijks. Met mooi weer lunchten
de drie vaste medewerkers en de AWN'ers op het binnenplein, waar
op Open Monumentendag honderden bezoekers koffie en cake
gebruikten. De vrijwilligers bekwaamden zich vanuit het depot in
archeologisch veldwerk. Het ledenaantal steeg.
Begin jaren negentig startte het onderzoek van het verdronken
Valkenisse, voor veel AWN'ers hun mooiste project. Het was de
opmaat van het SCEZ-project 'Verdronken Dorpen in Zeeland',
met als apotheose het monument bij Colijnsplaat (2009).
Bas Oele, assistent-provinciaal archeoloog, leerde AWN'er Leida
Goldschmitz het tekenen van archeologische voorwerpen. Deze taak
vervult zij tot heden. Het waren jaren waarin het PDB en de AWN
gezamenlijke publicaties realiseerden, zoals Geld uit de belt, Verdronken
land, Vondsten in Veere. Toen het depot weg moest wegens huisvesting
van de Kunstuitleen verhuisde het naar de brandweergymzaal aan het
Armeniaans Schuitvlot (1999). Daar bivakkeerden de inmiddels vier
vaste medewerkers van het Provinciaal Archeologisch Centrum
Zeeland (PACZ) met de AWN'ers in een merkwaardige ambiance
van ringen, touwen en klimrekken. Een deel van de zaal was
tentoonstellingsruimte. De meer dan duizend vondstendozen lagen
opgeslagen in de voormalige BB-bunker.
De naamsverandering van PDB via PACZ tot SCEZ hield gelijke tred
met veranderende taakstellingen. Door intrede van de marktwerking
verslapte de nauwe band tussen de 'eigen' archeologische dienst en
AWN-vrijwilligers omdat de SCEZ zelf weinig meer opgroef.
Hoogtepunt in deze periode was de aanbieding van de boekpublicatie
van de Werkgroep Metaalvondsten Zeeland: Zegelstempels en
zegelringen uit Zeeuwse bodem.
Een nieuw en alweer tijdelijk verblijf werd de katholieke basisschool
aan de Bachtensteene in Middelburg (2009). De jongste verhuizing
voerde terug naar Het Schuitvlot. Eindelijk beschikt de provinciale
archeologie hier over een luxe onderkomen. Ook de AWN heeft weer
een eigen ruimte. In plaats van aan een houten plankje (Balans) of
een gammel houten bureautje (gymzaal Armeniaans Schuitvlot) werkt
Leida nu in een schitterende 'tekenkamer', met zicht op het bolwerk.
Je zou er bijna gaan wonen!
Leida met koeienhoorns van de in 2000 onderzochte leerlooierij
aan de Looierssingel, achter het toenmalig depot (foto Jaap Wolterbeek).
Houten tekenbureautje in de voormalige gymzaal
aan het Armeniaans Schuitvlot.
