Creatieve plannen voor mogelijke herbestemming Wat kun je doen met twee grote kerken in twee kleine dorpjes in Zeeuws-Vlaanderen? Deze (uitdagende) vraag stond centraal in de derde fase van het project 'Kerk, Krimp en Kans'. Twee architecten zijn aan de slag gegaan om voor de PKN Kerk van Breskens en voor de RK Kerk van IJzendijke een nieuwe bestemming te vinden. Zijn het plannen geworden die uitvoerbaar zijn? Gestripte kerk In Breskens was de architect Nico Fierloos van Fierloos Architecten in Terneuzen aangesteld om tot een haalbaar plan te komen voor de kerk. De situatie was complex. De gemeente had immers een Multifunctioneel Centrum (MFC) gerealiseerd, dat recentelijk werd geopend. Alle verenigingen, zangkoren en dergelijke die van de kerk gebruikmaakten, werden min of meer 'gedwongen' gebruik te maken van het nieuwe MFC. Wethouder Peter Ploegaert had al eerder toegegeven dat de gemeente hiermee in zekere zin 'kannibaliserend' bezig is. Zelfs verenigingen die in eerste instantie aangaven nog wel de kerkruimten te willen blijven gebruiken, werden door de zeer lage tarieven toch naar het MFC getrokken. Ploegaert gaf aan dat de gemeente mede door het project 'Kerk, Krimp en Kans' de steven wendt en meer in wil zetten op hergebruik van beeldbepalende gebouwen, waaronder de vele kerken binnen de gemeente. De nieuwbouw van MFC's is in dat opzicht nog een erfenis uit het verleden. Beeld van de opengewerkte betonnen toren van de PKN-kerk in Breskens, een modernistisch ontwerp van architect A. Eibink uit 1952 (foto Maarten van Schijndel). In het project 'Kerk, Krimp en Kans. Impuls voor West- Zeeuws-Vlaanderen' zijn veel activiteiten ondernomen en veel variabelen onderzocht. Dit alles met een reden. Op basis van de vergaarde kennis en losgeweekte energie is getracht te komen tot een mogelijke her- of neven bestemming. Hiervoor werden twee kerken geselecteerd: de PKN Kerk in Breskens, die al op de nominatie stond om binnen afzienbare termijn her- of nevenbestemd te worden en de RK Kerk in IJzendijke, die vanuit de H. Andreasparochie al was geselecteerd om de deuren binnen afzienbare termijn te sluiten. Beide kerken waren in een onderzoek naar de cultuurhistorische waarden als behoorlijk waardevol gekenschetst. Ideale kandidaats objecten dus om met een nieuwe bestemming bij te dragen aan de leefbaarheid in de betreffende plaats. Fierloos benadrukt dat de kerk de grootste ruimte in het dorp is, waar 500 mensen bij elkaar kunnen komen, meer dan in het MFC. Het zou dan ook ideaal zijn voor begrafenissen, bedrijvenborrels en grote feesten. Fierloos: "De kerk moet dan wel gestript worden, ontdaan worden van alle symboliek, zodat er geen drempel meer is voor niet-gelovigen." Zo zouden in de visie van Fierloos de preekstoel en de banken moeten verdwijnen, terwijl het orgel misschien kan blijven. Door middel van doeken en panelen zouden er afscheidingen gemaakt kunnen worden om de ruimte in compartimenten in te delen. Het 'strippen' van de kerk is echter een controversiële ingreep. Als de kerk onvoldoende wordt aangepast zijn er sommige mensen die geen gebruik van het gebouw willen maken, maar indien het gebouw te veel wordt gestript, verliest het een belangrijk deel van zijn huidige (sfeervolle) ambiance. Omdat de kaarten in Breskens al grotendeels geschud zijn en de overheid niet als mede-investeerder zal optreden, zal het in Breskens nog lastig worden de herbestemming in te zetten. Dit heeft mede te maken met het feit dat bedrijven meer geïnteresseerd zijn in een locatie in de buurt van de haven dan midden in het dorp. Gemeente doet mee In IJzendijke hangt de vlag er iets gunstiger bij. In dit dorp bestaat nog de wens om gemeenschapsvoorzieningen te realiseren. Aangezien er in het verleden nog geen keuzes waren gemaakt, heeft de gemeente nog financiële middelen achter de hand om bij te dragen aan een goed plan waarmee ook de gemeentelijke doelstellingen gehaald kunnen worden. Guido Goethals en Geerard Gouwy van Zeeuws Erfgoed 18 september 2015 03

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Erfgoed | 2015 | | pagina 18