DE GRENS VERLEGD 55 Afbeelding 2. Plattegrond van de vesting Sluis. ZA, KZGW, Zei. 111. 1-737. het Zuiden vond dat Spanje niet genoeg zijn best deed. De val van 's- Hertogenbosch in 1629 gaf aanleiding tot een dergelijke crisis. De top van de Zuid-Nederlandse clerus en adel verweet het opperbevel van het Ejército de Flandes toen incompetentie en liet niet na de vergelijking te maken met de situatie aan het begin van de zeventiende eeuw. Want toen, en het is een betekenisvol citaat, 'ver loren we door toedoen van onkundige Spaanse militairen het gevecht bij Nieuwpoort en later Sluis en Cadzand, een oneindig groot verlies waarvan we tot op de dag van vandaag de gevolgen dragen, want daardoor moeten we nu contri buties betalen en worden we voortdurend belaagd, zodanig zelfs dat Brugge wel een belegerde stad lijkt en tot voorbij Gent niemand veilig is'.28 Een kwarteeuw na datum was het verlies van Sluis en Cadzand inderdaad nog niet vergeten. De her overing van Sluis en Cadzand, of minstens het neutraliseren van het gevaar dat uit die hoek dreigde, was derhalve een grote prioriteit van de Vlaamse standenverte genwoordiging, en ze liet niet na dat voortdurend duidelijk te maken aan de rege ring. Tegelijk toonden de Geestelijkheid en de Vier Leden van Vlaanderen zich bereid om hiertoe het nodige geld beschikbaar te stellen. In september 1621 wist de pauselijke nuntius in Brussel bijvoorbeeld te melden dat de Staten van Vlaanderen sterk aandrongen op de herovering van Sluis en dat ze hiervoor een buitengewone bede van 400.000 gulden op tafel wilden leggen.25 Uiteindelijk brachten ze voor dit doel zelfs een buitengewone bede op van niet minder dan 1.000.000 gulden vooral het Brugse Vrije toonde zich bereid om diep in de geld buidel te tasten.30 Om de martiale ijver wat te bevorderen, beslisten de Vlaamse Staten begin 1624 bovendien een premie van 50 gulden toe te kennen 'aen den

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 2004 | | pagina 57