zoo eens een Vries overgekomen fcijn, aan
wie ce vroegere bewonerszooals het meestal
gaat, vrij wat liet land zullen gehad hebben.
Zeker is het, dat de meeste Saxen, die de
Zeeuwiclre eilanden en ook dit land bewoon
den onstreeks 470 dezelve verlaten hebben,
en naar Engeland vertrokken zijn.
Daar waren hunne laudgeuootende eigen
lijke An^lo-Saxen reeds in veel grooter aantal
dan hier, en die hadden hulp noodig in hunne
oorlogen tegen andere volkstammen aldaar.
Nu wis het hier ook niet rustig, want zoo
als de tothoorders wel wetener waren nog
andere .Flanken, dan de Saliers of ZeekFran-
ken en ben de Saxen hier zoo den baas speel
den raaken zij in oorlog met dezelve, en
het ging e- niet malsch toe: eigenlijk was het
een beroerte boel. Toen nu het land aan] de
Vriezen kwam, bleef echter die vijandige stem
ming voortluren en het, is de Saxen niet kwa
lijk te nemen, dat ze liever voor hunne eigene
natie wildei vechten dan voor een land dat
onder de Vliezen stond. Zij gingen dan met
18 schepen ut Zeeland weg, aangevoerd door
zekeren Henöst naar wien volgens sommigen
Hengstdijk, in het land van Hulst, nog heet.
Evenwel zoo hakten de beste krijgslieden weg.
Die er overbleven waren door huwelijk als
anderzins zoo vat halve Saxen, en in alle ge
val hadden zi dien naam. Men heeft het
