6 CONSENT NR. 36 VOORJAAR 2020 zee en in de aanlegplaatsen. Tussen 1935 en 1938 worden niet alleen zowat alle mooie havenplaatsen aan de Engelse oost en zuidkust aangedaan, maar ook de Kanaaleilanden, Franse havens en zelfs Lissabon. Met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog zijn de buitenlandse avonturen afgelopen, zowel op zee als in België. Maar terwijl het zakelijk tegen zit, tiert de romantiek welig. Chris heeft een meisje uit Aagtekerke ontmoet en Nol een jongedame uit Arnemuiden. De relaties worden in een huwe lijk bestendigd. Tijdens hun verblijf in Langerbrugge maken de broers kennis met de lokale groep Zeeverkenners. De groep bezit een fraai gelijnde, maar oude hoogaars Johanna (ex YE 84). Er wordt mee gevaren en er wordt aan getimmerd, zelfs een motor ingebouwd. Dan komen we ineens een fotootje tegen uit 1938 van de Johanna voor de wal van de werf Meerman en buurman Knolle, de dealer van Kromhout motoren in Arnemuiden. Is dat voor die motor inbouw? Leren de broers zo de Meerman nen, Jacob en zijn zoon Kees, kennen? Zeker is dat tijdens de oorlog zowel Chris als Nol bij Meerman werken. Ze hebben immers geen eigen bedrijf meer. Of Siebe dat ook doet weten we niet. Ze wonen intussen in Arnemui den. Bij beide stellen hebben zich ook al kleine Vissertjes aangemeld. Achteraf lezen we in boekwerken over de oorlog in Zeeland dat Chris en Nol zich inspannen bij het verzet tegen de Duitse bezetting. Het vinden van onderduikadres sen en het verholen vervoer van deze mensen was de kern van hun taak. Daarnaast gaan de broers los op de werf: ze mogen hun vaardigheden demonstreren bij de afbouw van de kleine hoogaars die in 1941 "op de hoop", dus zonder opdracht gever van buiten, op stapel is gezet. De latere naam van dit scheepje? Seepaerd. Precies! Die hoogaars, waarvan de restau ratie nu bijna afgerond is, op dezelfde plek van de bouw, destijds. Dit wordt door de foto's van toen bevestigd, evenals door de initialen van de broers, gebeiteld in een kastpaneel van het scheepje. Werf Meerman, Arnemuiden, 1938. Links oude politiebotter van HansweerX, rechts de Johanna. Het lichtgrijze huisje achter haar mast is het kotje van Knolle. Van de werf is slechts een stukje helling te zien. Seepaerd 1941, Werf Meerman. Seepaerd 2018, Werf Meerman, foto Wim van den Berge. CONSENT NR. 36 VOORJAAR 2020 7 Er gebeurt nog iets bijzonders. De werf Meerman bouwt een S-spant plezierzeiljacht van het type Dragon. Na bijna twee eeuwen hoogaarzen en andere platbodems! De invloed van de heren Visser laat zich duidelijk gelden. Chris heeft het bouwproces uitgebreid op foto vastgelegd. Na afloop van de Tweede Wereldoorlog gaat er een nieuwe fase van start in hun leven. Het lukt de broers om de pacht te verkrijgen van de Zeehondenwerf in Vlissingen. Die werf ligt aan de Vissershaven (nu de Adm. De Ruyter jachthaven) naast het Arsenaal. Naar verluidt ging het niet vanzelf in de gemeen teraad, men had niet zo'n vertrouwen in die nieuwkomers zonder kapitaal. Ook de KMS, de grote werf "De Schelde" met zijn vertegenwoordiging in de raad, was er niet voor. Misschien was men bang voor verlies van eigen arbeidskrach ten. Niettemin worden de zaken aangepakt met de bekende voortvarendheid van de broers. De helling en de diverse gebouwen moeten opgeknapt worden. Alles met gevonden of gekregen spullen en anders, tweedehands gekocht, wordt de werf weer gangbaar gemaakt. De verwachtingen van de broers, alle drie daar werkzaam, zijn hooggespannen. Er is voldoende achterstand in onderhoud bij de vissersvloot, zo na de oorlog. En ze krijgen gelijk, met vijf tot acht man personeel is er genoeg te doen. Naast het achterstallige onderhoud aan de vissersvloot is er natuurlijk ook reparatie werk. In de jaren '90 duikt er een curieuze brief op uit een Vlissings archief. Het is een brief van Chris aan de hem goed bekende Arnemuidse visser Marinus Siereveld. De laatste, schipper van de ARM 54, een in 1892 bij Meerman gebouwde hoogaars, is in 1945 uit Bremen teruggevaren met zijn schip. Zoals zoveel vissersschepen was ze gevorderd door de bezetters. Dat het oude schip in erbarmelijke staat verkeerde laat zich raden. De aanhef door Chris 'Aan de Weled. Gestr. Heer' doet al vermoe den, dat het niet als een serieus bedoelde brief gelezen moet worden, eerder een onderdeel van lopende wederzijdse vrolijke pesterij tussen twee vrienden. Ook Siereveld was goed van de tongriem gesneden. Later zou hij zich nog mani festeren als spreekbuis van de Zeeuwse visserij in de Haagse contreien. De ARM 7 in de wacht. Linksachter het Lampsinshuis, het huidige MuZeeum. GEBR.VISSKh SCHEEPSBOUWERS ÜI&ÜWSTRAAT A 79 AHKBSnJIPKN.3. A Ris EMDriR 2 2 AP fU L 1946 Aan de Marinus Sierersld Tuindorp E 48 arnemgI DEK» In verband met dé jEoe&t^nd ve^rln Uw v 1 ouwe rotte hoogaars verkeerd.ié het ons onmogelijk dat pestding te repareert» Het lijkt ons da* ook het beste dat H het laat maken bij onze concurent om hem naar de bliksem te helpen» Hoogachtend Collectie Documentatie SBH.

Tijdschriftenbank Zeeland

Consent | 2020 | | pagina 4