5 <1v C tr i 5 S f fÖOS
Drie keer per dag óór 'k noe de klokke
wi luuje
nae 't durp. Ze noemd'n de Vöastraete
bie ons ok 't durp.
Toen kwam d'n oorlog in wieren m'n
nae inkele jaeren, êêmae kort gouwe,
want je mocht nie mêê an de zêêdiek
komme. Dae waere Duisers in bunkers.
Mèr 't wier nog aarruggur. Me moste
eevakkueere, in da viel nie mee. De
mêêste maansen waere toch an d'r
geboortedurp h'echt. Me waere dan
ok aarrug blieje, toe amm'n wi trug
konne. Mè ja, toen kwam de Ramp.
't Is in ons gevoel net of atte Ramp
aolles van 't ouwe onderste boven
gegooid eit. 'k Bin toen drie febru-
aorie van Staevenisse weggegae in
aol die jaeren daernae ek aarrugguns
anders geweund. Mè vergeete ek m'n
durpje nie. Ak fukkansie oa, dan
gieg 'k 'r nae toe. In noe bin 'k dan
nae zeven in dertig jaer wi trug mag-
ge komme. Drie kêêr per dag óór 'k
noe de klokke wi luuje....
D. Roozemond.
48
