IN HET
BIJGELOOF
KAT
het
werd
de kat, wanneer zij
cirkel vormt, daaraan
Primitieve geesten hebben in
het
ver
heiligheid wel niet
aan de zon.
oude Grieksche historicus Horapollo
de
na zonsondergang in den tuin zagen
Ook heden ten dage gelooven de Burmeezen
en Biameezen nog, dat in hun heilige katten de
geesten der dooden wonen, waarom men dezen
dieren in de tempels allerlei offeranden brengt.
Trouwens, ook in Japan kent men heilige
katers".
Hoe de kat aan haar roep van heiligheid ge
komen is? Daarop is wel moeilijk een af
doend antwoord te geven. Waarschijnlijk is het
feit, dat het lichaam van
slaapt, gewoonlijk een
niet vreemd,
dezen cirkel wellicht het symbool van
eeuwige, het complete, gezien. Ook de
anderlijke, schitterende oogen van het dier
zullen aan zijn reuk van
vreemd zijn, omdat zij doen denken
De
verklaart, dat de kat in den Tempel van
Zon te Heliopolis werd aanbeden, omdat de
pupil van dit dier met zijn afmetingen de hoogte
van de zon boven den horizon volgt en in dit
opzicht op de wonderlijke planeet gelijkt.
Zooals men weet, mummificeerden de Egyp-
tenaren hun katten. Onderzoekingen van den
laatsten tijd hebben duizenden van dergelijke
mummies te Boebastis aan het licht gebracht
S is stellig geen huisdier, dat in het bij
geloof van alle tijden en van alle vol-
keren een grootere rol heeft gespeeld
dan de kat. De interessantste staaltjes zijn ons
daarvan overgeleverd.
Om er maar direct één te noemen:
Op den avond van den dag, dat er in het
Regeeringsgebouw te Bombay (Engelsch-Indië)
een hooggeplaatst ambtenaar was gestorven,
zag een Hindoesch soldaat, die op schildwacht
stond, uit den hoofdingang van het gebouw een
kat komen, die in den tuin begon op en neer
te wandelen, precies zooals dit na zonsonder
gang de gewoonte was geweest van den ge
storven hoogen functionaris. De man vertelde
het geval aan een Brahmaan (een Hindoesch
priester) en deze verklaarde, dat de ziel van
den ambtenaar klaarblijkelijk in een van zijn
katten was gevaren. Daar de schildwacht niet
meer wist, welke kat hij had gezien er waren
er verscheidene in het regeeringsgebouw
maakten de Hindoesche soldaten onder elkaar
uit, dat iedere kat, die na zonsondergang de
hoofddeur van het regeeringsgebouw zou ver
laten, beschouwd zou worden als de draagster
van de ziel van den gestorven ambtenaar en
vijf en twintig jaar lang presenteerden de schild
wachten hun geweer voor iedere kat, die zij
en te Beni Hassan heeft een Egyptische boer
bij toeval in een grot een kattenkerkhof ont
dekt, dat bestond uit honderdduizenden mum
mies, die netjes op planken waren gerangschikt.
Zoodra deze ontdekking bekend was geworden,
trokken de bewoners der naburige dorpen in
grooten getale naar Beni Hassan om de katten-
mummies te verbranden of te begraven, terwijl
Levantijnsche handelaars in antiquiteiten er nog
veel meer meenamen, om ze aan toeristen te
verkoopen. Maar de voorraad overtrof de
vraag verre. Eindelijk zag een speculant te
Alexandrië een manier, om geld van de op
gezette en gebalsemde kattenlichamen te maken,
door ze als mest te verkoopen. Hij verscheepte
er tonnen van naar Engeland. In het jaar 1890
kwam er zoo n lading kattenmummies, be
staande uit 180.000 stuks, te Liverpool aan.
Per ton bracht de zonderlinge cargo ongeveer
vijf en veertig gulden op, hetgeen minder is
dan thans voor één enkel exemplaar wordt
betaald.
Terwijl in Oostersche landen de kat in hoog
aanzien stond, werd zij in het Westen v?ak
voor de belichaming van het booze gehouden
en meende men, dat zij de helpster der heksen
was. Zoo gelooft men in Montferrat (in de
Italiaansche provincie Turijn) zelfs nu nog, dat
katten, die in Februari over de daken der huizen
loopen, heksen zijn, terwijl men in Hongarije
vast overtuigd is, dat een kat tusschen haar
zevende en twaalfde levensjaar een heks wordt.
In het jaar 1590 werd een werkman te
Straatsburg door drie groote katten op straat
aangevallen, die hij uit zelfverdediging wondde.
Een uur later werd hij gearresteerd, beschul
digd drie bekende dames te hebben mishandeld.
Bij het onderzoek bleek”, dat de dames de
zelfde wonden vertoonden, als de man aan de
katten had toegebracht.
Een dergelijk bijgeloof, waarbij men meent,
dat een kat de gedaante van een vrouw kan
aannemen, bestaat heden ten dage nog. In
Baskië sloeg een boer onlangs een zwarte kat,
waarvan hij meende, dat ze zijn vee had be-
tooverd, een oor af. Den volgenden morgen
bleek het evenwel het oor van een vrouw te
zijn. De oorring zat er zelfs nog in. De man
bracht het oor naar het gemeentehuis, waar
voor belangstellenden ter bezichtiging
gesteld!
Ook als offerande deed de kat dienst. Toen
de Oostelijke vleugel van de Westminster
Abbey te Londen onlangs werd herbouwd, vond
men tusschen de muren het verschrompelde
lichaam van een kat, die er waarschijnlijk door
een der werklieden als een levende offerande
was ingemetseld.
Tot in het jaar 1757 had te Aix een stadje
in Frankrijk een zeer zonderlinge plechtig
heid plaats. De mooiste kater uit de omgeving
werd als een baby ingezwachteld en in optocht
door de stad gedragen. Den heelen weg langs
werden er bloemen gestrooid en knielden de
inwoners voor het dier neer, tot het na afloop
der plechtigheden in een mandje geplaatst en
levend verbrand werd op het stadsplein.
Tot slot nog een aardigheid van de Siamee-
sche kat, die in haar staart een „slag” heeft,
welken zij er, naar men beweert, ingelegd zou
hebben om iets te onthouden, wat zij zich tot
nu toe echter nog niet heeft kunnen herinneren
