M
M
ÏJ
L3
H
J
ïi\
1
Ji
<*«r
f4
S K!
gezelschap toeristen onder aanvoering
verliet
A
uit.
7 -
dokter
van
Een
be-
r v i
1
I
wezenloos
armen uit.
„Liefste.... liefste....” fluisterde hij.
je beter
getrouwd te zijn, dat het
je was geweest en dat je
ik, ik had op dit oogen-
juist ontdekt, dat jij voor mij alles ter
van jou hield?”
Doris vond haar man in bed opzittend. Zijn
gezicht was mager en ingevallen en haar hart
klopte tegen haar keel toen hun oogen elkaar
ontmoetten. De zuster, die naast het bed 'had
gezeten, trok zich bescheiden terug.
Er heerschte even een pijnlijke stilte, want
geen van beiden scheen geneigd het eerst te
spreken.
„Wil je niet gaan zitten?” vroeg Jim Trevor
eindelijk.
Doris gaf geen antwoord, maar nam een stoel
en ging recht tegenover hem zitten.
„Heb je me niets te zeggen?” vroeg hij, treu
rig glimlachend.
„Er is voor mij, geloof ik, niet veel te zeggen,”
EEN IJSGROT IN PARADISE GLACIER, RAINIER NATIONAL PARK. - De wanden van
plaatsen filtert het daglicht met prachtige blauwe en groene kleuren door de wanden, hetgeen
werd genomen op het oogenblik, dat een gezelschap toeristen onder aanvoering van c-J
en ook den daaropvolgenden dag. Op uitdruk
kelijk verzoek van den dokter had Doris hem
niet bezocht Het wachten, de spanning was
hartbrekend, zenuwsloopend, maar Doris troost
te zich met de gedachte, dat als het beter voor
Jim was, dat zij wegbleef, zij dit graag voor
hem over moest hebben.
Een week ging voorbij. Trevor was niet beter
en niet slechter en toen, op een morgen, juist
toen Doris zichzelf had voorgenomen dat ze
nu niet langer bij hem kon wegblijven, bracht
dokter Ardwick haar een bezoek. De ernstige
uitdrukking, die zij al eens meer op zijn gezicht
had gezien, was er nog en haar angst nam toe.
„Ik heb nieuws voor u, mevrouw Trevor, zei
hij. „Uwehman is er bovenop gekomen
en zal in leven blijven. Hij is reeds een eind op
weg naar beterschap!”
Doris’ gezicht straalde van geluk, maar dok
ter Ardwick scheen het niet op te merken.
„Natuurlijk verwachtte mijnheer Trevor, dat
hij zou sterven,” vervolgde hij', sprekend alsof
hij ieder woord met de gro'otste zorgvuldigheid
koos en overwoog. „Had hij kunnen vermoeden,
dat hij beter zou worden, dan had hij u natuur
lijk niet gevraagd zijnehvrouw te
willen worden, en u dus niet in de onaangename
positie geplaatst, waarin u zich nu bevindt. Hij
begrijpt echter, dat hij verkeerd heeft gehan
deld en is bereid alles te doen om de zaak weer
in het reine te brengen en u uw vrijheid terug
te geven.”
„Mij mijn vrijheid teruggeven?" riep Doris
uit, terwijl zich de grootste verbazing op haar
gezicht afteekende. „Maar wat bedoelt u eigen
lijk?”
„Dat zal ik u zeggen,” antwoordde dokter
Ardwick vriendelijk, terwijl hij haar onder
zoekend aankeek. „Omdat mijnheer Trevor be
grijpt, dat zijn dwaasheid de aanleiding is ge
weest tot dit huwelijk zonder wederzijdsche
deze grot zijn van kristalhelder ijs. Op sommige
i een zeldzaam fraai effect oplevert. Onze foto
een viertal gidsen de schoonheid van deze grot gaat bewonderen.
liefde, wil hij alles doen om het gebeurde on
gedaan te maken. U moet begrijpen, dat het om
zoo te zeggen een gril van een. stervende was
enDokter Ardwick zweeg, niet meer in
staat woorden te vinden.
Bedroefd staarde Doris hem aan. Uit hetgeen
de dokter had gezegd, was het haar duidelijk,
dat Jim absoluut niet van haar hield en dat haar
huwelijk dus slechts het gevolg van een gril
was geweest. Maar zij hield van hem
Plotseling verscheen er een harde uitdrukking
op haar gezicht. Indien haar man het op een
scheiding aanstuurde, dan was het maar het
beste, indien het zoo gauw mogelijk gebeurde!
Hetgeen ze had gedaan, was dwaas geweest en
ze moest er nu de gevolgen van dragen! Ze
wendde zich tot den dokter. „Zou ik mijnheer
Trevor vandaag even kunnen spreken?"
vroeg ze.
„Ja, dat denk ik wei. Ik zou niet weten, waar
om het niet zou kunnen.”
„Dandan ga ik direct," zei Doris, al haar
best doend haar stem te beheerschen.
Ze liet den dokter bij haar moeder en
de kamer.
en jij
met me
hadt. En daarom dien ik je je vrijheid terug te
geven.”
„Maar ik.ik maakte uit hetgeen
Ardwick mij vertelde op, dat je ook niet
mij hield en dat
„Vertelde hij je, dat ik niet
vroeg Jim ongeloovig.
„Neen, dat niet precies, maar ik dacht.. O,
Jim, zie je het dan niet.we we houden
van elkaar!” riep het meisje uit, toen de werke
lijkheid tot haar doordrong. „Dit is er gebeurd:
jij en dokter Ardwick dachten, dat ik alleen met
je trouwde, omdat je op sterven lag. Daarom
kwam hij met het voorstel, dat we zouden
scheiden. Uit hetgeen hij zei, meende ik te moe
ten opmaken, dat je, nu je beter was geworden,
spijt hadt met me getrouwd te zijn, dat het een
soort opwelling van
je hadt vergisten
blik
wereld beteekende
Doris zweeg en brak in snikken
oogenblik scneen het alsof Jim niet kon
grijpen wat ze bedoelde. „Dandan
stamelde hij. Toen begreep hij opeens hoe ge
lukkig zij hem met haar laatste woorden had
gemaakt. Eenige seconden zat hij haar als
aan te staren. Toen breidde hij zijn
antwoordde Doris langzaam met bevende stem.
„Je hebt gelijk! Ik zie in, dat ik verkeerd heb
gedaan en ik wil alles doen om je uit je netelige
positie te redden. Door mijn dwaasheid ben je
nu getrouwd met een man, waar je niet van
houdt en.
„Wat bedoel je hiermee?”
„Wat ik bedoel, Doris? Wel, ik vroeg je met
mij te trouwen, omdat ik van je hield,
stemde er in toe, omdat je medelijden
