en de levensberichten van personen die voor de
'Maatschappij' van belang waren. Daarnaast
interessante artikelen over de schrijver F.B. Hotz,
overleden in december 2000. Het eerste gaat over
de correspondentie met zijn oom Herman Kunst:
'Terug naar de schrijverij' door H.E. Schutte, het
tweede is van A. Truijens onder de titel '"Beste
oom Her"- de geboorte van een schrijverschap'.
P.W.J.L Gerretsen schrijft 'Net echt, lijkt het. Het
begin van onze kijkcultuur?' Hij schetst de
ontwikkeling van de fotografie vanaf de jaren
veertig van de negentiende eeuw, toen Daguerre
de westerse wereld veroverde met zijn levens
echte beelden.
Alledaagse Dingen (september 2003), uitgegeven
door het Nederlands Centrum voor Volkscultuur
te Utrecht, is voor het grootste gedeelte gewijd
aan de Nederlandse folkloredans. In deze dansen
wordt de regionale cultuur van vroeger aan
het publiek getoond. Folkloredans is volgens
het tijdschrift een vorm van actieve geschied
beoefening. Dikwijls wordt de vraag gesteld:
'Wat is de typisch Néderlandse volksdans?' Dat
blijkt een moeilijke vraag te zijn, want er worden
regelmatig dansen uit het buitenland gekopieerd
en dansen uit Nederland komen soms overeen
met verschillende dansen uit andere landen.
Hoe het zij, of Nederlandse dansen streekge
bonden zijn, of ze vernieuwend mogen zijn of
de authenticiteit moeten bewaren, typisch
Nederlands is zeker het gebruik van live muziek
door muzikanten bij de dansgroep. Een bandje
afdraaien, dat kan nooit!
In de bijdrage 'Je kunt niet alles wegdoen wat er
was' van S. Wennekes wordt een portret
geschetst van vier enthousiaste dansgroepen,
waaronder Walacria uit Zeeland. Walacria is
een relatief jonge groep, opgericht in 1978;
de groep heeft ongeveer 30 leden waarvan er
26 dansen. De dansen worden afgewisseld
met een vrouwen- en mannenkledingshow.
Er is ook een artikel over de 'Echte Zeeuwse Babbe
laars' (auteur N. Coenraadts), gemaakt bij de
familie Diesch in Middelburg, een familiebedrijf
Figuur 1.
Afbeelding uit Alledaagse Dingen-, jeugdlid van Walacria.
dat sinds 1898 bestaat. De zaak is de enige echte
boterbabbelaarwinkel van Zeeland. Diesch heeft
nog het oude wapen met de vroegere naam
van de winkel, 'In Den Zoeten Inval', op zijn
blikken staan. Op zomermarkten en bijvoorbeeld
bij het optreden van dansgroep Walacria worden
demonstraties gegeven van het maken van
boterbabbelaars. Het artikel eindigt met het
recept van de Zeeuwse babbelaars.
In de volksdanswereld neemt kleding een belangrijke
plaats in. De folkloristische dansers bij wie alles
echt moet kloppen kunnen voor de onmisbare
kennis hierover terecht in musea of oudheid
kamers. Bovendien is er een aantal vrij recente
publicaties te raadplegen, die in een artikel in dit
nummer van Alledaagse Dingen ook de revue
passeren.
Aanwinsten ruilverkeer
147
